داروي هموفيلي ، هم هست ، هم نيست
جام جم آنلاين: اين معادله يک مجهول اساسي دارد وقتي که وزارت بهداشت يک ونيم برابر ميزان مصرف سالانه بيماران هموفيلي دارو وارد مي کند ، وقتي شرکت هاي واردکننده داروي اين بيماران مدت هاست که از وزارت بهداشت مجوز و تاييديه دارند، وقتي که يارانه اين داروها به موقع به دست وزارت بهداشت و البته اين شرکت ها مي رسد، وقتي که بر اساس نظارت وزارت بهداشت ، پوکه داروي مصرفي به داروخانه اي که دارو از آن تهيه شده برمي گردد تا فقط نيازمندان واقعي دارو به آن دسترسي داشته باشند، وقتي که... اما باز کمبود داروي بيماران هموفيلي مشهود است.به ظاهر همه اين اتفاقات مي افتد، ولي باز هر از چند گاهي مثل ديروز و پريروز و هفته قبل بيماران هموفيلي زنگ مي زنند و از کمبود دارو گله مي کنند و همه پيگيري ها به اين جمله که داروي بيماران هموفيلي کمبود ندارد ختم مي شود.
جمعيت بيماران هموفيلي در کشور 7500 بيمار است ، اما ظاهرا هزينه داروي اين بيماران حدود يک پنجم از هزينه کل واردات دارو براي تمامي جمعيت کشور را به خود اختصاص داده است. 70 درصد از اين تعداد، بيماران مبتلا به هموفيلي شديد هستند و کمبود دارو براي اين بيماران يعني معلوليت هاي بسيار گسترده ، مشکلات متعدد و حتي احتمال بروز مرگ. اما کمبود داروي هموفيلي ها با عنوان ديگري گريبانگير اين بيماران است. در واقع دارو به ميزان کافي وارد کشور مي شود، اما در سيستم ورود دارو تا رسيدن به دست بيمار اختلال وجود دارد.
اولين مساله هم به يارانه اين داروها برمي گردد که به زعم مسوولان وزارت بهداشت دير و زود شدن اختصاص آن به وزارت بهداشت و به تبع آن پرداخت يارانه به شرکت هاي وارد کننده باعث تاخير در دريافت دارو از شرکت هاي خارجي و توزيع آن مي شود که وزارت بهداشت معتقد است با سپردن اين يارانه به بيمه ها مشکل حل خواهد شد. احمد قويدل ، دبير انجمن هموفيلي ايران از اين اختلالات به عنوان چرخه معيوب ياد مي کند و علت اصلي را در 2 مورد بيان مي کند. قضيه ، کمبود دارو نيست به جز داروي فيبا (feiba) همه داروي بيماران هموفيلي در کشور وجود دارد، مساله به توزيع دارو برمي گردد به اين شکل که تقويم زماني واردات اين دارو از سوي شرکت هاي واردکننده دارو مورد تاکيد و توجه نيست.
قويدل توضيح مي دهد که شرکت هاي واردکننده ، قراردادهاي محکم و با تعهد کافي نمي بندند و مساله زمان را در نظر نمي گيرند تا شرکت هاي خارجي خود را موظف به تحويل دارو در زمان خاص بدانند، بدين ترتيب ممکن است در دوره اي خاص داروها ديرتر از زمان لازم وارد شود.
آنچه که دبير انجمن هموفيلي ايران عنوان مي کند در واقع نظارت وزارت بهداشت را زير سوال مي برد؛ مساله اي که به طور مستقيم از سوي وي مورد انتقاد است: وزارت بهداشت بايد بر اين قراردادها نظارت کند.
مثلث بدهکاري
وزارت بهداشت براي توزيع صحيح داروي اين بيماران ، داروخانه ها را موظف کرده که به ازاي دريافت پوکه دارو در نوبت بعدي به بيماران دارو بدهد.قاعدتا اين مساله باعث مي شود داروي بيماران به شکل عادلانه و مناسب به دست آنها برسد، اما علي رغم اين که مشاور اطلاع رساني معاونت غذا و داروي وزارت بهداشت بر اين مساله تاکيد و آن را نقطه قوتي براي توزيع مي داند، اما به گفته دبير انجمن هموفيلي ايران ، وزارت بهداشت بر اين مساله نظارت درستي ندارد.
مساله ديگري که از سوي قويدل عنوان مي شود مساله بدهي داروخانه ها و بيمه ها به توزيع کنندگان دارو در کشور است.
شرکت هاي دارو پخش ، پخش رازي و هلال احمر شرکت هاي پخش کننده اين داروها هستند که معمولا به خاطر تاخير بيمه ها در پرداخت هزينه دارو، داروخانه و بيمارستان ها به شرکت هاي توزيع بدهکار مي شوند و اين مثلث بدهکاري دامن بيماران را مي گيرد.
قويدل بر همين اساس مي گويد: چندي پيش بيمارستان امام خميني به خاطر بدهي به شرکت هاي توزيع کننده 9 دارو، چهار ماه داروي بيماران هموفيلي را نداشت.
البته مشاور اطلاع رساني دارويي معاونت دارويي وزارت بهداشت تاکيد دارد تاخير در پرداخت بدهي بيمه ها و تبعات آن جزو وظايف وزارت بهداشت محسوب نمي شود. بر همين اساس عملکرد وزارت رفاه در اين خصوص مورد انتقاد است که اين مساله نيز بارها مطرح شده است.
وزارت بهداشت: کمبود نداريم و اما توضيح مشاور اطلاع رساني داروي وزارت بهداشت کمي پيچيده به نظر مي رسد. دکتر رضايي تاکيد دارد داروي اين بيماران حتي بيشتر از نياز آنها بر اساس پروتکل هاي جهاني درمان بر اساس تعداد بيماران وارد مي شود.
به گفته وي مجموع دلايلي که در توزيع باعث کمبود اين داروها مي شود، قاچاق اين دارو به دليل رايگان بودن آن در کشور به کشورهاي همسايه ، سخت گيري براي تحويل دارو به بيماران براي جلوگيري از مصرف غيرواقعي و سوئاستفاده از آن است.
رضايي اما همچنان تاکيد مي کند داروي اين بيماران در کشور کمبود ندارد.
معادله بي جواب!
شايد همه اين مسائل در کنار هم نتيجه را به کمبود داروي اين بيماران ختم کند، اما به نظر مي رسد اين معادله يک مجهول بيشتر ندارد و آن هم مافياي دارو در کشور است.مافيايي که مجوز واردات را در اختيار دارد، به توزيع و داروخانه و قاچاق هم مي رسد وگرنه چرا بيماران از کمبود دارو گله دارند وقتي که رنج بيماري ديگر جايي براي گله نابجا نمي گذارد.
مستوره برادران نصيري
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر