مجلس ترحیم رئیس هیئت مدیره کانون هموفیلی ایران با حضور گسترده مردم و مسئولین در خرم آباد زادگاه وی امروز برگزار شد

مجلس ترحیم رئیس هیئت مدیره کانون هموفیلی ایران
با حضور گسترده مردم و مسئولین در خرم آباد زادگاه وی امروز برگزار شد

پنچشنبه پیکر پاک روحانی گرانقدر احمد رضا فاتحی در خرم آباد تشیع و در قبرستان خضر خرم آباد که مدفن شهدای لرستان نیز هست به خاک سپرده شد. احمد رضا پنجشنبه با مراسم تشییعی که شایسته زندگی کوتاه او بود با مشارکت گسترده مردم ، مسئولین ، قوای انتظامی ، نمایندگان مجلس، دفتر نمایندگی کانون هموفیلی ایران در استان لرستان و همکاران ایشان در سازمان سیاسی و عقیدتی پلیس راه آهن و همچنین خانواده ارجمندش به دیدار برادر شهید رفت و در مزار خود همراه با سوگ شرکت کنندگان آرام گرفت.



امروز مصادف با سومین روز درگذشت حاج احمد رضا فاتحی مجلس ختمی در خرم آباد برگزار گردید که نماینده محترم ولی فقیه در استان لرستان سخنران این مجلس با شکوه بود. نمی دانم احساس خود را از این مجلس چگونه بنویسم. فقط می توانم بگویم فاتحی مورد احترام عام و خاص در لرستان بود. مجلس ترحیم او از یکسو با حضور نیروی انتظامی و سپاه و مسئولین عالی رتبه جلب توجه می کرد و از سوی دیگر جمعیت عامی که دائما محل حسینه را پر و خالی می کردند به گونه ای که عملا امکان تردد فراهم نبود. احساس خاصی داشتم. حس افتخار نسبت به اینکه یکی از مدیران کانون که اخیرا سکان هدایت تشکیلات را نیز بر عهده گرفته بود از شان و اعتباری بر خوردار است که عام و خاص چنین از فقدان او اندوهگین هستند و همه به نیکی از او یاد می کنند. اگرچه 43 سال سن برای این اعتبار خیلی کم به نظر می اید اما واقعیت آن بوده که این امر انعکاسی از موفقیت تلاش های ان مرحوم برای خدمت به مردم و همچنین خوشنامی خانواده ایشان در خرم آباد است.



پدر ایشان می گفت: احمد رضا می بایست برای مرگ پدر در مسجد بایستد و مردم به او تسلیت بگویند، اما او برای بار سوم در مجلسی شرکت می کند که مردم مرگ فرزند را به او تسلیت می گویند. پدر و مادر ایشان این سومین پسری بود که از دست می دادند. یک فرزند شهید و فرزند دوم که بسیار عالم و باسواد بوده اند در کمتر از یکسال به دیدار برادر شتافت. تحمل و بردباری پدر و مادر ایشان که در سایه وفاداری به دیانت و اعتقاد به برگرداندن امانت به دست پروردگار یکتا است از صحنه های درخشان این مجلس یادبود بود.



یکبار دیگر به چشم خود دیدم که اعمال و رفتار انسانها فارغ از مقام و منصب آنها چه تاثیر شگفتی در ماندن یاد و نام آنها در دلهای مردم دارد. این زیباترین حسی است که در اوج سوگ و تاسفم برای فقدان این انسان ارزشمند مرا تسلی داده است. اعتقاد دارم پدر و مادر ایشان، خواهران ارجمندشان، همسرشان و دیگر آشنایان و بستگان می توانند در سایه این احساس خوب این سوگ بزرگ را تحمل نمایند.



مرده آنست که نامش به نکویی نبرند.
در پایان مراسم به مزار ایشان رفتم که احساس خود را به او بگویم. وگفتم. فاتحی زنده است. از خداوند متعال صبر و بردباری برای بازماندگان و غفران و رحمت الهی برای آن مرحوم خواستارم. یادش گرامی و روانش شاد باد. شایسته است با برگزاری مجلس یادبودی در تهران این امکان برای عزیرانی که نتوانستند به فیض شرکت در مجلس ترحیم ایشان برسند این امکان برای دیگران نیز فراهم گردد.